درد ودل با امام زمان ( عج الله تعالی فرجه الشریف )

به خدا آی شیعه ها ؛ آقامون می اد به خدا طرفدار ما بی کسان می یاد ، آ قا جان به خدا ما غریب شدیم ، پسر فاطمه به خدا شیعه ها بی کس شدند ، آقا جان هرکس برسد تو سر ما می زنه ، آری همین است کسی که آقایش بالا سرش نباشد توسرش می زنند قربانت شوم بس است دیگر . یا حجة ابن الحسن شیعه ها پژمرده شدند پسر فاطمه دوستانت افسرده شدند ، مهدی قرآن طرفدارانت دل شکسته شدند خودت هم از خدا بخواه که فرجت را نزدیک کند فراق خودمان کم است دشمن هم مارا سرزنش می کند می گوید : اگر آقا داشتید می آمد .

آقا جان بچه هامان جوان شدند جوان هامون پیر شدند ، یک مشت از پیرمردهامون مردند ، آخر هم تورا ندیدند.

یک بچه کوچولو این جا درمهدیه نیم ساعت پیش کلمه ای گفت پریشان بودم پریشان ترم کرد یک بچه ده دوازده ساله می گوید : این جمعه آقا می آید یا نه ؟

حجة ابن الحسن (عج ) ببین بچه ها چه می گویند .

آقا جان آقا جان اقا جان   بچه جون چراناراحتم کردی ؛ داغ خودم کم است هی نمک روی زخم دلم می پاشی .

قربانت بشوم یک عمر است سر راهت نشسته ام به هرکس می رسم می گوید ناامید نباش آقا می آید ، منتظر بنشین آقا می آید ، یا بن الحسن اقا جان ما که مردیم[1]